اتصال‌پذیری و ارتباطات

از ابتدای شروع فعالیت‌های اینترنتی تاکنون موضوع هک و نقص امنیت مجازی همواره وجود داشته است. با گسترش روز افزون تکنولوژی و شروع استفاده از شبکه‌های اجتماعی این تهدیدات جنبه جدی‌تری به خود گرفته است. سرقت هویت، فیشینگ و سوءاستفاده از اطلاعات موجود در فضای مجازی تنها بخشی از این مشکلات است. 

شرکت‌های مختلف در تلاش‌اند تا با روش‌هایی مثل شناسایی ویروس‌ها و تقویت سیستم‌های ایمنی خود، در مقابل این تهدیدات ایستادگی کنند. بهترین کار برای هر شرکت آن است که همواره یک قدم جلوتر از هکرها باشد. باید به این موضوع اذعان داشت که هرچه تکنولوژی پیشرفت بیشتری داشته باشد، ضروری است که امنیت سایبری نیز به همان میزان و حتی بیشتر از آن پیشرفت کند.

امنیت سایبری  اینترنت اشیا (IOT)

 اینترنت اشیا با اتصال دستگاه‌های بی‌شمار بهم باعث تغییرات زیادی در زمینه کار و زندگی انسان‌ها شده است. این ارتباط بین دستگاه‌ها را می‌توان از جنبه مثبت و منفی بررسی کرد. جنبه مثبت این تکنولوژی ساده‌سازی فرآیندهای تجاری پیچیده در بعد جهانی است. اما از طرف دیگر ما همواره در مقابله با حملات سایبری متفاوتی هستیم که سرویس‌های اینترنت اشیا را هدف قرار می‌دهند. گسترش استفاده از دستگاه‌های رایانش لبه‌ای (Edge Computing) و سیستم‌‌های ابری (Cloud Ecosystems) باعث تشدید این موضوع شده است. 

داده‌های رمزنگاری نشده، رمزهای عبور سخت، به روز رسانی نرم‌افزارهای تایید نشده و آسیب‌پذیری‌های ارتباط بی‌سیم را می‌توان از نقاط ضعف اینترنت اشیا دانست. در ادامه مسیر پیشرفت این تکنولوژی، ادغام شبکه‌های 5G با اینترنت اشیا بر پیچیدگی این موضوع افزوده است. سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف برای مقابله با این موضوع روی فناوری‌ها و راه‌حل‌های مختلف برای تقویت سیستم دفاعی خود کار می‌کنند.

امنیت‌ سایبری و محاسبات کوانتومی

امروزه قوانین کوانتومی مثل برهم‌نهی (Superposition) یا درهم تنیدگی (Entanglement) در کامپیوترهای کوانتومی برای انجام کارهای محاسباتی که قبلا غیر قابل تصور بود، مورد استفاده قرار می‌گیرند. پتانسیل این موضوعات برای حل مشکلات پیچیده و پردازش داده‌های متفاوت خیره کننده است. این کامپیوترها قادرند رمزهای سخت و پیچیده را در زمان کوتاهی باز کنند و این موضوع می‌تواند تهدید بزرگی در زمینه امنیت سایبری باشد. گسترش کامپیوترهای کوانتومی می‌تواند باعث به خطر افتادن همه داده‌های حساس کاربر نظیر اطلاعات مالی، وضعیت سلامتی یا رمزگذاری روی کیف پول شود. با در نظر گرفتن تمایل شرکت‌های مختلف به سرمایه‌گذاری روی پیشرفت تکنولوژی، مهندسان امنیت سایبری باید تلاش زیادی در جهت مقابله با این خطرها داشته باشند.

امنیت‌ سایبری و پیشرفت هوش مصنوعی

هوش مصنوعی و ماشین لرنینگ مانند شمشیری دولبه در موضوع امنیت سایبری هستند. رشد روزافزون این دو فناوری از سویی باعث ایجاد خوش‌بینی در جهت ارتقا امنیت سایبری است و از سوی دیگر خطرات بی‌شمار را گوشزد می‌کند. تاثیر این دو فناوری در بخش‌هایی مثل پزشکی، حمل و نقل و امنیت قابل چشم‌پوشی نیست، مهندسان امنیت سایبری با استفاده از این دو ابزار می‌توانند تهدیدات را سریع‌تر شناسایی کنند و پیش از وقوع نقص‌های ایمنی آنها را پیش‌بینی و برطرف کنند. اما همین فناوری‌ها می‌توانند به کمک مجرمان سایبری و هکرها بیایند و باعث سریع شدن روند رشد آنها شوند. همانطور که این دو تکنولوژی در حال رشد هستند، ما نیز باید خطوط دفاعی خود را قوی‌تر کنیم.

امنیت سایبری و بلاکچین

بلاکچین در ابتدا برای افزایش امنیت در تراکنش‌های مالی طراحی شد. ماهیت غیرمتمرکز و اصول رمزنگاری به کار برده شده در این فناوری باعث شده تا بلاکچین تبدیل به یک ابزار شگفت‌انگیز در جهت امنیت داده‌ها، تراکنش‌ها و حتی تایید هویت کاربران شود. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های بلاکچین تغییر ناپذیری آن است. این موضوع یعنی پس از آنکه اطلاعات در یک بلاک ثبت شد، دیگر امکان تغییر در آن وجود ندارد. این تغییر ناپذیری یک مکانیسم دفاعی قوی در حفظ امنیت است که باعث می‌شود اطلاعات حساس مثل سوابق تراکنش‌ها ثابت باقی بماند.

همچنین بلاکچین خدمات دیگری نیز ارایه می‌کند، برای مثال، این تکنولوژی می‌تواند تایید هویت و حفظ حریم خصوصی را با ارائه یک پلتفرم یکپارچه و امن برای تایید هویت افراد، بدون افشای داده‌های حساس افزایش دهد. این موضوع باعث کاهش ریسک دزدی اطلاعات می‌شود. با این حال برای این فناوری نیز چالش‌هایی مثل مقیاس‌پذیری مصرف انرژی و مسائل نظارتی وجود دارد.

امنیت‌ سایبری و مدل امنیتی اعتماد صفر


یکی از مباحث جذاب در زمینه امنیت شبکه، مدل اعتماد صفر (Zero Trust) است. روش کار این مدل حذف اعتماد صد در صد به کاربر است. در واقع، در اینجا فرض بر آن است که هر کاربر می‌تواند اندیشه‌ای مخرب داشته باشد و موجب حمله سایبری شود. در نتیجه، کاربران و دستگاه‌ها باید به طور مداوم احراز هویت شوند. به عبارت دیگر هر کاربر برای هر بار استفاده از سیستم‌های مبتنی بر این روش باید احراز هویت شود و این موضوع تاثیر زیادی روی پشتیبانی از استانداردها، کاهش خطر آسیب رسیدن به داده‌ها و در نهایت کنترل بهتر فضای ابری دارد.

امنیت سایبری و محاسبات ابری 


هدف از محاسبات ابری (Cloud Computing)، دسترسی سریع و مقیاس‌پذیر به منابع محاسباتی است. استفاده از این تکنولوژی باعث پویایی در ذخیره‌سازی داده‌ها و دسترسی بهتر به آنها می‌شود. نکته مهم آن است که در استفاده از فضای ابری باید با درایت و حوصله بیشتری عمل کرد. بسیاری از فضاهای محاسبات ابری دارای مقیاس‌پذیری هستند و از نظر هزینه مقرون به صرفه‌اند اما این موضوع به کاهش امنیت آنها منجر شده است. مدیریت هویت و دسترسی (IAM) نقش مهمی در افزایش امنیت این فضا دارد. IAM از طریق مکانیسم‌های مثل احراز هویت و مجوزهای قوی به سازمان‌ها اطمینان می‌دهد که فقط پرسنل مجاز قادر به دسترسی به داده‌های حساس هستند.

 یکی دیگر از موضوعات مهم در امنیت محاسبات ابری رمزگذاری است؛ زیرا تضمین می‌کند حتی اگر بنا به شرایطی خطوط امنیت سایبری دچار حمله شد و دسترسی غیر مجاز پیش آمد، اطلاعات محرمانه غیر قابل دسترسی باقی می‌ماند.با توجه به دسترسی کاربران به فضای ابری به خصوص در دوران دورکاری و فعالیت به صورت ریموت، امنیت فضای ابری از همیشه اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. یکی از روش‌های اطمینان از سلامت داده‌ها استفاده از شبکه‌های خصوصی مجازی (VPNs) و همچنین سرویس دسترسی امن (SASE) است.

امنیت سایبری و تکنولوژی 5G
 

5G، نسل پنجم شبکه‌ای بی‌سیم است که با وعده سرعت بالای اینترنت ، تاخیر کمتر و پشتیبانی از تعداد قابل‌توجهی دستگاه، معرفی شده است. ویژگی‌های ذکر شده در رابطه با این تکنولوژی باعث افزایش نگرانی‌ها نسبت به امنیت سایبری می‌شود. برای مثال تعداد دستگاه‌های متصل می‌تواندعلاوه بر افزایش سطح حمله به صورت تصاعدی، با افزایش نقاط ورود به شبکه‌ها و سیستم‌ها، زمینه‌ لازم برای سو استفاده ‌های هکرها و مجرمان سایبری را فراهم کند.

در اینجا یک تفاوت بزرگ ایجاد می‌شود. حملات سایبری به تکنولوژی 5G دیگر تنها به گوشی موبایل یا لپ تاپ  محدود نیست و این‌بار، پای امنیت شهرها در میان است.  بالا بودن سرعت در تکنولوژی 5G نیز باعث می‌شود تا سرقت یا تغییر در داده‌ها در کمتر از میلی ثانیه صورت گیرد. در نهایت اتصال اینترنت اشیا به 5G نیز بر نگرانی‌ها در مورد این تکنولوژی‌ها می‌افزاید.

امنیت‌ سایبری و متاورس


متاورس ترکیبی از واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) است و در تلاش است تا به کاربران این فرصت را بدهد که بدون حضور فیزیکی در متاورس، همه اعمالی که در دنیای واقعی انجام می‌دهند را در این فضای مجازی نیز انجام دهند. ساخت متاورس تغییرات و چالش‌های زیادی را پیش روی افراد قرار داده است. برای مثال در متاورس افراد می‌کوشند تا زمین و… را با  ارز واقعی اما در فضای مجازی بخرند. این موضوع باعث شده تا این اطلاعات تبدیل به گزینه مناسبی برای مجرمان سایبری شود. بنابراین حفاظت از اطلاعات بانکی یا حتی منابع خریداری شده در متاورس یکی از موضوعات مهم در امنیت سایبری است. متاورس کماکان مرجع خطر است مگر اینکه مکانیسم‌های قوی برای تایید هویت و سایر اقدامات مشابه داشته باشد.

امنیت‌ سایبری و بیومتریک رفتاری


منظور از بیومتریک رفتاری (behavioral biometrics) راه‌ حل‌های نوآورانه‌ای است که برای بهبود نکات امنیتی ساخته شده‌اند. منابع اطلاعاتی این تکنولوژی از موضوعاتی نظیر سرعت و نحوه تایپ، حرکات ماوس یا حتی حالت چهره است و روشی قوی‌ برای احراز هویت محسوب می‌شود. بیومتریک رفتاری سطح بسیار بالایی از شخصی‌سازی را نشان می‌دهد اما کاربران برای استفاده از این روش باید اطلاعات شخصی زیادی را بارگذاری کنند که این موضوع باعث ایجاد نگرانی در زمینه حریم شخصی شده است.

سخن پایانی
امنیت سایبری موضوع بسیار مهمی است و تهدیدات همواره وجود دارند. بهترین راهکار برای جلوگیری از این مشکلات، استفاده از تکنولوژی روز دنیا و جلوتر بودن از هکرها است.