اتصال‌پذیری و ارتباطات

به گزارش روابط‌عمومی ستاد توسعه فناوری‌های اتصال‌پذیری و ارتباطات، ماهواره چمران ۱ که به پاس خدمات دانشمند مجاهد شهید دکتر مصطفی چمران، ماهواره چمران نامگذاری شده است یک ماهواره با جرم ۶۰ کیلوگرم، قطر حدود ۹۰ سانتی‌متر و از سری میکرو ماهواره‌های صاایران است و در تاریخ 24 شهریور 1403 با موفقیت توسط ماهواره‌بر قائم 100 به فضا پرتاب شد و در مدار پایین زمین (LEO) با ارتفاع تقریبی 550 کیلومتر قرار گرفت.

ماهواره چمران از یک رانشگر فضایی بومی استفاده می‌کند که این رانشگر به همراه بسیاری از زیرسیستم‌ها مانند مدیریت توان، رایانه مرکزی و مخابرات توسط بخش دانش‌بنیان داخل کشور توسعه یافته است.

این ماهواره به عنوان گام اولیه در تحقق اجرای مانورهای مداری پیچیده و توسعه منظومه‌های ماهواره‌ای به شمار می‌رود. ماهواره تحقیقاتی چمران ۱ توسط گروه فضایی صنایع الکترونیک ایران (صاایران) با همکاری و مشارکت پژوهشگاه هوافضا و شرکت‌های خصوصی دانش بنیان طراحی و ساخته شده است.

ماهواره چمران یکی از دستاوردهای مهم صنعت فضایی ایران است که با هدف انجام تحقیقات مختلف در حوزه‌های فضایی پرتاب شده است. این ماهواره با بهره‌گیری از فناوری‌های داخلی و توان متخصصان ایرانی ساخته شده و گامی مهم در جهت توسعه فناوری فضایی کشور محسوب می‌شود. 

قرار است که ماهواره چمران پیش‌قراول ماموریت‌های فضایی آینده ایران ازجمله امکان اصلاح مدار، انتقال مدار ماهواره‌های عملیاتی، توسعه منظومه‌های ماهواره‌ای و اتصال سامانه‌های فضایی ایران در مدار باشد.

ماهواره چمران که اکنون در مدار لئو تثبیت شده است، در اختیار تیم کنترل زمین وزارت دفاع قرار گرفته و در  مسیر خود حرکت می کند.

چهار هدف اصلی که برای ماهواره چمران تعریف شده شامل توسعه فناوری فضایی(کسب تجربه در طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره) انجام تحقیقات علمی(جمع‌آوری داده‌های مختلف در حوزه‌های مختلف مانند سنجش از دور، مخابرات و ناوبری) تست تجهیزات فضایی(ارزیابی عملکرد تجهیزات و فناوری‌های جدید در محیط فضا) و ارتقای دانش فنی(تربیت نیروی انسانی متخصص در حوزه فضایی) هستند.

همچنین قرار است که ماهواره چمران پیش‌قراول ماموریت‌های فضایی آینده ایران ازجمله امکان اصلاح مدار، انتقال مدار ماهواره‌های عملیاتی، توسعه منظومه‌های ماهواره‌ای و اتصال سامانه‌های فضایی ایران در مدار باشد.